Pierwsza wizyta- PIES

Wasza rodzina właśnie powiększyła się o nowego członka!

Oto kilka przydatnych informacji i wskazówek dotyczących opieki nad szczenięciem.

1. Szczepienia profilaktyczne. Pamiętajmy, że schemat szczepień powinien być dostosowany indywidualnie do każdego pacjenta, uwzględniając: jego status zdrowotny (w tym przebyta odrobaczenia), warunki utrzymania, ryzyko zachorowania itp). Stąd mogą wynikać różnice pomiędzy propozycjami szczepień względem różnych pacjentów. W Polsce obowiązkowo(reguluje to ustawa o zwalczaniu chorób zakaźnych)szczepimy psy przeciwko wściekliźnie (R). Termin pierwszego szczepienia – po ukończeniu 12tygodnia życia, przed ukończeniem 4 miesiąca życia, każde kolejne w odstępie 1 roku (mimo iż producent szczepionki gwarantuje odporność nawet do 3 lat)- tak stanowi prawo. Ma to związek z faktem iż Polska nie jest krajem wolnym od wścieklizny- pamiętajmy, to bardzo groźna, śmiertelna w przebiegu zoonoza (choroba odzwierzęca).Parwowiroza, nosówka, choroba Rubartha(DHP). Od 8 tygodnia życia (w szczególnych przypadkach od 6 tygodnia), następnie co 3-4 tygodnie, aż do ukończenia 16 tygodnia życia (najnowsze wytyczne). Następnie po 12 lub 6 miesiącu życia; psy dorosłe co 2-3 lata. Czemu tak wiele szczepień w wieku szczenięcym? Ma to związek z obecnością przeciwciał matczynych, których poziom z każdym tygodniem maleje, dając szanse na wytworzenie właściwej odporności poszczepiennej przez zwierzę. Kaszel kenelowy (Pi/KC). Łącznie z DHP lub oddzielne szczepienie szczepionką donosową. Już od 3-4 tygodnia życia (w szczególnych przypadkach), jednokrotnie w wieku szczenięcym, a następnie co roku. Szczepienie zalecane zwłaszcza u psów utrzymywanych w większych skupiskach, wystawowych. Leptospiroza (L/L4). Od 8-9 tygodnia życia, dwukrotnie w odstępie 3-4 tygodni, następnie co roku. Szczepienie zalecane dla psów z grupy ryzyka, np. polujących. Czy nie mając pełnego cyklu szczepień mój pies może spotykać się z innymi zwierzętami? Tak, może, powinien. Jest to niezwykle istotne dla procesów socjalizacyjnych. Wybór pierwszych przyjaciół naszego szczeniaka nie powinien być jednak przypadkowy- tylko znane psy, regularnie szczepione i odrobaczane, zdrowe. Podane informacje są zgodne z najnowszymi wytycznymi odnośnie szczepień, opracowanymi przez WSAVA, 2015r.

2. Odrobaczanie. Z racji wszechobecności pasożytów środowisku, nie jesteśmy w stanie w 100% wykluczyć ryzyka zarażenia się naszych zwierząt. Dlatego też, odrobaczanie należy przeprowadzać regularnie lub zastępować je profilaktycznym badaniem kału.Częstotliwość jak i sposób odrobaczania należy dobierać indywidualnie. Pierwsze odrobaczanie może zostać wykonane już w 2 tygodniu życia, następnie, w okresie szczepień, powinno być wykonywane co miesiąc (ma to związek z cyklem życiowym potencjalnych pasożytów). Psy dorosłe, w zależności do jakiej grupy ryzyka należą, odrobaczamy co 1-3-6 miesięcy.Szczegółowe informacje znajdziecie Państwo na stronie http://www.esccap.pl/zasady-odrobaczania-psow/

3. Profilaktyka przeciwko pasożytom zewnętrznym – pchły, kleszcze, pasożytnicze roztocza skóry. Tutaj również wybór preparatu, jego forma (krople, obroże, ciastka) i zakres działania należy dobierać indywidualnie do potrzeb pacjenta. Istotna jest regularność i systematyczność! W naszym rejonie jest to szczególnie ważne w kontekście potencjalnych chorób odkleszczowych.

4. Żywienie. W pierwszych tygodniach życia niezwykle ważne jest by pokryć wszystkie zapotrzebowania młodego, szybko rosnącego zwierzęcia na składniki pokarmowe. Zaleca się karmienie karmami komercyjnymi, przeznaczonymi dla szczeniąt, zgodnie z ulotką producenta. Nie ma potrzeby dodatkowej suplementacji. Jeżeli zwierzę ma być żywione domowym pokarmem(nie tym ludzkim, z naszego stołu, a gotowanym specjalnie dla niego ;) )/ BARFEM należy upewnić się co do prawidłowego zbilansowania takiego posiłku; tu może być konieczna suplementacja.

5. Pielęgnacja. Kąpiele, czyszczenie uszu, przycinanie pazurów, czesanie, trymowanie, strzyżenie etc- wszystko według potrzeb danego psa.

6. Płodność i zapobieganie niekontrolowanemu rozmnażaniu. Dojrzałość płciowa jest osiągana w różnym wieku, średnio 6-12mscy suczki, psy 9-12mscy. Ilość cieczek w roku jest osobniczo zmienna (1-2).Decyzja o kastracji, wieku w jakim należy jej dokonać, powinna zostać podjęta po konsultacji lekarskiej i rozważeniu wszystkich „za” i „przeciw”. Kilka najczęściej powielanych mitów:– Nie, suczka nie „musi przynajmniej raz w życiu rodzić”- zwierzęta nie mają psychicznej potrzeby bycia rodzicami, mają instynkt nakazujący im przedłużenie gatunku, brak potomstwa nie odbije się negatywnie na ich psychice czy zdrowiu.– Nie, suczka „która miała szczeniaki nie będzie chorowała na ropomacicze i nowotwory gruczołu mlekowego”- odbyta ciąża nie gwarantuje braku zapalenia macicy, a każda przebyta cieczka zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworów listwy mlecznej. – „Po kastracji charakter się zmienia, zwierzę przestaje być agresywne”- błąd, przyczynę agresji należy ustalić z lekarzem i behawiorystą; kastracja nie będzie rozwiązaniem problemów z zachowaniem. Godny polecenia artykuł na temat kastracji znajdziecie Państwo na https://www.aspca.org/pet-care/general-pet-care/spayneuter-your-pet Pamiętajmy, „jesteśmy odpowiedzialni za to co oswoimi”.

Lek. Wet. Joanna Adamiak